سازمان بین المللی دریانوردی (IMO)، در ساال 2016 تصمیم به اعمال قانون جدید از سال 2020 گرفت و طبق آن میزان سولفور سوخت از 3/5 درصد باید به اندازه 0/5 درصد در سطح جهانی و 0/1 درصد در مناطق کنترل انتشار (دریای بالتیک، دریای شمال، شمال آمریکا و منطقه کارائیب آمریکا) کاهش می یافت. اعمال قانون جدید محدودیت سال 2020 چالش هایی برای صاحبان کشتی و پالایشگاه ها به همراه دارد. باتوجه به اعمال محدودیت بین المللی دریانوردی، تقاضای سوخت با درجه سولفورهای پایین (0.5 درصد) که به LSFO و VLSFO در بازار جهانی شناخته می شوند افزایش یافته است. ایران یکی از کشورهای تولیدکننده نفت کوره با درجه سولفور بالا (HSFO) است و در حال حاضر توانایی تولید سوخت با درجه سولفور پایین در میزان انبوه را ندارد. LSFO سوخت با میزان گوگرد 1-0.5 درصد و VLSFO سوخت با میزان گوگرد 0.5-0.1 درصد شناخته شده است. روشهاي گوناگونی براي مواجهه با مقررات IMO 2020 جهت کاهش گوگرد ارائه شده است:

1- استفاده از گازوئیل و نفت کوره با گوگرد پایین به عنوان سوخت جایگزین کشتی ها

2- نصب اسکرابر جهت زدودن آلایندهها از جریان خروجی اگزوز کشتی ها

3- تغییر سوخت کشتی ها به سوخت هاي غیرنفتی نظیر گاز طبیعی مایع

4- اختلاط نفت کوره با سایر مواد هیدروکربوري سبک و کم گوگرد

5- استفاده از تکنولوژي هاي پیشرفته گوگردزدایی به جای استفاده از اسکرابرها

باتوجه به تقاضای بالای سوخت کم گوگرد در ناوگان دریایی و تولید پایین آن در کشور با توجه به استانداردهای جهانی، این شرکت در حال حاضر در دپارتمان نفت و انرژی مکسر در نظر دارد با تلاش متخصصان داخلی و خارجی، پلنت تولید نفت‌کوره کم گوگرد را در میزان انبوه ایجاد کند.